Rozdział 9

-Andrzej ?
-Co tam śliczna?
-Wróćmy już do domu .
-czemu ? stało się coś ?
-nie, w zasadzie tak . 
-co ? 'widać że się trochę zmartwił
-Głodna jestem . 'powiedziałam słodko 
-Wiesz co , a ja się martwiłem . 
-No i dobrze , chyba nie chcesz żeby Twoja dziewczyna z głodu zmarła.'powiedziałam naburmuszona
-No nie chce , nie denerwuj się mała.
-Mała to jest twoja pała , a ja mogę być niska . 
-Co do pierwszego to możesz się przekonać że nie . I nie dąsaj się już.'objął mnie ramieniem ale ja tak łatwo nie ulegne . Zdjęłam jego ręke .
-Koteek no weź ,  jesteśmy ze sobą od paru godzin i  już musimy się kłócić . 
-My się wcale nie kłocimy .
-Nie , a jak to nazwiesz? 
-Małą wymianą zdań . 
-Boże co ja z Tobą mam . 
-Mówiłeś coś ?
-Że Cie kocham , chodźmy do domku to Ci coś przygotuje co Ty na to ? 
-Hmm , no dobra .

Andrzej chwycil mnie za rękę i skierowalismy się do domu .

-Moja mała złośnica 'pocałował mnie w czubek głowy . 



-Misiu nie macie już treningu dzisiaj ? 
-Dziś już nie , jestem cały Twój . 
-I Tylko mój  ?'zapytałam podnosząc głowę do góry by spojrzeć mu  w oczy . 
-Twój i Tylko Twój . A Ty jesteś Tylko Moja .

Po Tych słowach zrobiło mi się jakoś cieple i przytuliłam się do swojego chłopaka . 

-Tylko mnie nie zrań prosze . Ufam Ci . 'powiedziałam Cicho
-Nie zawiodę Cię maleńka . 'pocałował mnie w czubek głowy . 

Domyślałem się że Kasia musiała dużo przejść w swoim życiu , dlatego tak boi się zaufać  . Będę się starał by było jej ze mną dobrze . By nigdy nie cierpiała prze ze mnie . Bo ona zasługuje na to co najlepsze . 

-Siadaj obiad gotowy  mój głodomorku . 
-mmm pysznie pachnie . 
-jeszcze lepiej smakuje 
-w to nie wątpie . 


-Misiu powiedz mi skąd Ty masz takie zdolności kulinarne ? 
-To Pewnie po babci , ona miała kiedyś swoją restauracje , a ja byłem ciekawski i zawsze chodziłem do niej sprawdzać co robi . i Tak jakos gotowałem trochę z babcia i się nauczyłem . 
-Twoja babcia musi super . 
-I jest . 

Po zjedzonym obiadku +deserze  który zrobiliśmy wraz z Andrzejkiem udaliśmy się odpocząć  na kanapę .  Leżeliśmy wtuleni w siebie i oglądaliśmy do czasu gdy do Wrony nie przyszedł sms . Gdy go odczytał miał jakąś dziwną minę . 

-Kotek stało się coś ?
-Kurcze, zapomniałem że Mały dzisiaj ma urodziny i robią imprezę dla niego . Boże kompletnie zapomniałem , nic mu nie kupiłem .
-To na co czekasz . Zbieraj się i jedzie . Pomogę Ci coś wybrać . 
-Na prawdę ? Jezu jak ja Cie kocham . 


Po godzinie byliśmy już  z powrotem  w domu , z prezentem dla Damiana . 

-Dziękuje Ci jesteś kochana 'pocałował mnie w policzek .
-Nie ma za co . 
-Dobra to ja idę do siebie się ogarnąć i przyjdę po Ciebie przed 19. 
-Jak to po mnie ? 
-No przecież  idziesz ze mną na imprezę . 
-Serio ? 
-Tak . Masz godzinę , mam nadzieję że Ci wystarczy . 
-Spokojnie mi nawet pół wystarczy .
-Jasne... 
-No tak ja nie jestem jak te wszystkie lalki co się stroją bóg wie ile . Chcesz to przyjdź za 30 min a ja bedę gotowa . 
-Okey . Na razie słonko . 

Gdy Andrzej wyszedł poszłam wziąć szybki prysznic . Okryta ręcznikiem poszłam do sypialni gdzie wysuszyłam włosy . No najdłużej mi z nimi zeszło bo są trochę długie . Ale to nic mam jeszcze ponad 10 minut . Zajęłam się makijażem . Rozczesałam włosy . A muszę wam powiedzieć że moje włosy były idealnie proste i nie miałam z nimi problemu . Włożyłam na siebie bieliznę i ten o to strój 

Do tego jeszcze biżuteria , spryskałam się swoimi ulubionymi perfumami i byłam gotowa . 

Po chwili słychać było dzwonek do drzwi  . Był w nich Andrzej . Na mój widok go "zatkało" Patrzył na mnie jak w obrazek . Po chwili powiedział . 

-Łaaaaaaaaa wyglądasz cudownie .

-Dziękuje . 

-Rozumiem że gotowa ?

-Tak możemy jechać . 

___________________________________________________

Witam rozdział pojawił się szybciej niż myślałam :) Miałam trochę czasu i weny więc tak jakoś wyszło . :D Do Następnego Misie :3